من و رنگ خوشبختی...

خوشحالم و سرزنده...همه چیز همونیه که میخوام...

باید داد بزنم : خدایا متشکرم...

دختر دایی عزیزم روند بهبودیشو طی کرده...تقریبا میشه گفت سالمه دیگه الان ( به جز یه مشکل جزیی که یکی از مهره های کمرش داره ).از نظر روحی هم خیلی بهتر شده...تقریبا قبول کرده شرایطشو.یه مدت افسردگی حاد گرفته بود که با رفتن سر کار از بین رفت.

واحدهای دانشگاهم تموم شده،مونده فقط پایان نامه.وقتم آزادتره الان...

دوازده آذر هم با برادر شاگردم ازدواج کردم.80% حش خوشبختی الانم رو مدیون بودن با اونم.

بالاخره روی خوش زندگی رو هم دیدم...

همه چیز عالیه...خدایا ممنونم...